کسانی که تجربه کاهش وزن قابل توجه، به ویژه در محیط های ورزشی دارند، معمولاً با عارضه شایع افتادگی پوست مواجه می شوند. البته عوامل دیگری نیز در بروز افتادگی پوست، چه در ناحیه صورت و چه در سایر قسمت های بدن، مؤثر هستند. افتادگی پوست، یک عارضه شایع پوستی است که به دلایل مختلفی از جمله پیری، کاهش وزن، تغییرات هورمونی و برخی بیماری ها رخ می دهد.
از دست رفتن الاستیسیته پوست، کاهش تولید کلاژن و الاستین و تغییرات در ساختار بافت های زیرین پوست از مهم ترین عوامل ایجاد کننده افتادگی پوست محسوب می شوند. برای درمان افتادگی پوست، بسته به شدت عارضه، روش های مختلفی از جمله درمان های غیرتهاجمی، نیمه تهاجمی و تهاجمی وجود دارد. در این مقاله، به بررسی علل، تشخیص و درمان های افتادگی پوست خواهیم پرداخت.
شناخت اصلی ترین علت های افتادگی پوست
با بالا رفتن سن، پوست ما خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد و شل می شود. این اتفاق به دلیل کاهش کلاژن و الاستین، دو پروتئین مهم در پوست، رخ می دهد. اگرچه نمی توان جلوی افزایش سن را گرفت، اما با مراقبت صحیح از پوست و داشتن یک سبک زندگی سالم می توان از افتادگی زودهنگام پوست جلوگیری کرد. عوامل دیگری مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید و تغییرات هورمونی نیز می توانند در شل شدن پوست نقش داشته باشند. بطور کلی دلایل افتادگی و شل شدن پوست صورت عبارتند از:
تاثیر غیرمستقیم خشکی پوست
خشکی پوست، یک مشکل شایع است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می شوند. این مشکل می تواند در هر سنی و در هر ناحیه ای از بدن رخ دهد. خشکی پوست زمانی اتفاق می افتد که پوست نتواند رطوبت کافی را حفظ کند و در نتیجه خشک، پوسته پوسته و خارش دار می شود. پوست خشک می تواند حساس تر باشد و در برابر عوامل محیطی آسیب پذیرتر شود، که در درازمدت ممکن است به کلاژن و الاستین آسیب برساند و به طور غیرمستقیم بر افتادگی پوست تأثیر بگذارد.
کاهش تولید کلاژن و الاستین در بدن
کلاژن و الاستین، دو پروتئین حیاتی هستند که نقش مهمی در حفظ استحکام، کشسانی و جوانی پوست ایفا می کنند. کلاژن به عنوان داربست پوست عمل کرده و ساختاری محکم به آن می بخشد، در حالی که الاستین به پوست اجازه می دهد تا پس از کشیده شدن به حالت اولیه خود بازگردد. با افزایش سن، تولید این دو پروتئین به تدریج کاهش می یابد.
این کاهش تولید، باعث از دست رفتن خاصیت ارتجاعی پوست شده و در نتیجه، پوست شل شده و افتادگی پیدا می کند. عوامل مختلفی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، سیگار کشیدن، تغییرات هورمونی، تغذیه نامناسب و برخی بیماری ها می توانند بر کاهش تولید کلاژن و الاستین و در نتیجه، تسریع روند پیری پوست تأثیر بگذارند.
تغذیه نامناسب عامل موثر در سلامت پوست
تغذیه نامناسب یکی از عوامل مهمی است که می تواند بر سلامت پوست و در نتیجه، افتادگی آن تأثیر بگذارد. وقتی رژیم غذایی ما از مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان ها بی بهره باشد، پوست ما قادر به تولید کلاژن و الاستین کافی نخواهد بود. کاهش تولید این پروتئین ها باعث می شود پوست شل شده و افتادگی پیدا کند. علاوه بر این، تغذیه نامناسب می تواند باعث التهاب در بدن شود. التهاب مزمن می تواند به کلاژن آسیب رسانده و تولید آن را کاهش دهد. همچنین، کمبود آب بدن که اغلب به دلیل مصرف کم آب رخ می دهد، می تواند پوست را خشک و شکننده کرده و در نتیجه، مستعد افتادگی کند.
تابش نور خورشید علت اصلی پیری زودرس پوست
تابش مستقیم و طولانی مدت نور خورشید یکی از عوامل اصلی پیری زودرس پوست و افتادگی آن است. اشعه ماوراء بنفش موجود در نور خورشید به کلاژن و الاستین، دو پروتئین حیاتی که به پوست استحکام و کشسانی می‌دهند، آسیب می رساند. این آسیب ها باعث کاهش تولید کلاژن و الاستین شده و در نتیجه، پوست شل شده و افتادگی پیدا میکند.
کاهش وزن ناگهانی علت شایع افتادگی پوست
زمانی که فرد به سرعت وزن زیادی را از دست می دهد، پوست که یک اندام کشسان است، فرصت کافی برای جمع شدن و تطابق با بدن جدید را پیدا نمی کند. در نتیجه، پوست شل شده و افتادگی پیدا می کند. علت اصلی این اتفاق این است که پوست حاوی کلاژن و الاستین است که به آن خاصیت کشسانی می دهد.
زمانی که وزن فرد کاهش می یابد، این الیاف به اندازه کافی برای جمع شدن پوست قوی نیستند؛ در نتیجه، پوست به صورت آویزان باقی می ماند. در برخی موارد، برای رفع افتادگی پوست پس از کاهش وزن، ممکن است به جراحی نیاز باشد. با این حال، روش های غیر جراحی مانند لیفت با نخ و اولتراسونیک نیز می توانند در بهبود ظاهر پوست مؤثر باشند.
نقش مهم ژنتیک
ژنتیک یکی از عوامل مهمی است که بر روی میزان و زمان بروز افتادگی پوست تأثیرگذار است. به عبارت دیگر، برخی افراد به دلیل ساختار ژنتیکی خود، مستعدتر از دیگران به افتادگی پوست هستند. ژن ها نقش بسیار مهمی در تولید کلاژن و الاستین دارند. اگر فردی ژن هایی داشته باشد که تولید این پروتئین ها را کاهش دهد یا کیفیت آن ها را پایین بیاورد، پوست او زودتر از دیگران شل شده و افتادگی پیدا می کند. علاوه بر این، ژنتیک بر روی ضخامت و نوع پوست نیز تأثیرگذار است. افرادی که پوست نازک تری دارند یا نوع پوست آن ها مستعد پیری زودرس است، بیشتر در معرض افتادگی پوست قرار دارند.
عمل بوکال فت
بوکال فت یا برداشتن چربی گونه، یک عمل جراحی زیبایی است که برای کاهش حجم گونه ها و ایجاد ظاهری زاویه دارتر در صورت انجام می شود. این عمل به طور مستقیم باعث افتادگی پوست نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد، به طور غیر مستقیم بر روی افتادگی پوست تأثیرگذار باشد. چگونه عمل بوکال فت ممکن است بر افتادگی پوست تأثیر بگذارد؟
- کاهش حجم طبیعی صورت: چربی های گونه ها به عنوان یک تکیه گاه طبیعی برای پوست عمل می‌کنند. با برداشتن این چربی ها، پوست ممکن است کمی شل شده و ظاهری افتاده تر پیدا کند.
- پیری طبیعی پوست: با افزایش سن، پوست به طور طبیعی خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و افتادگی پیدا می کند. عمل بوکال فت می تواند این روند را تسریع کند، به خصوص اگر فرد در سنین پایین این عمل را انجام دهد.
- تغییرات در ساختار صورت: برداشتن چربی گونه ها می تواند باعث تغییراتی در ساختار کلی صورت شود و در نتیجه، پوست در برخی مناطق شل شود.
مهمترین راهکارهای جلوگیری از افتادگی پوست
افتادگی پوست، مشکلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه می شوند. خوشبختانه، با رعایت برخی نکات و انجام اقدامات پیشگیرانه، می توان از بروز این مشکل یا تشدید آن جلوگیری کرد. راهکارها برای جلوگیری از افتادگی پوست عبارتند از:
- حفاظت از پوست در برابر نور خورشید: استفاده منظم از کرم ضد آفتاب با SPF بالا، پوشیدن لباس های محافظ و اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور مستقیم خورشید، از جمله مهم ترین اقدامات برای جلوگیری از آسیب به کلاژن و الاستین پوست است.
- رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان ها، ویتامین ها و مواد معدنی مانند ویتامین C، E و روی، به تولید کلاژن و ترمیم سلول های پوست کمک میکند. میوه ها، سبزیجات، آجیل ها و دانه ها، منابع غنی از این مواد مغذی هستند.
- ورزش منظم: ورزش باعث افزایش گردش خون، تقویت عضلات و تولید کلاژن می شود که همه این عوامل در حفظ استحکام و کشسانی پوست نقش دارند.
- مرطوب نگه داشتن پوست: استفاده از مرطوب کننده های مناسب، به ویژه پس از حمام یا استحمام، از خشک شدن پوست و ایجاد چین و چروک جلوگیری میکند.
- کاهش وزن تدریجی: اگر قصد کاهش وزن دارید، بهتر است این کار را به صورت تدریجی انجام دهید تا پوست فرصت کافی برای تطابق با تغییرات بدن را داشته باشد.
- ترک سیگار: سیگار کشیدن به دلیل کاهش جریان خون و آسیب به کلاژن، یکی از عوامل مهم پیری زودرس پوست است.
- خواب کافی: خواب کافی به ترمیم سلول های پوست و حفظ شادابی آن کمک میکند.
- مدیریت استرس: استرس می تواند بر روی تولید هورمون های مرتبط با پیری پوست تأثیر بگذارد، بنابراین مدیریت استرس با روش هایی مانند مدیتیشن و یوگا بسیار مهم است.
- استفاده از محصولات مراقبتی مناسب: استفاده از محصولات مراقبتی حاوی رتینول، پپتیدها و اسید هیالورونیک می تواند به افزایش تولید کلاژن و بهبود ظاهر پوست کمک کند.
بهترین روش های درمان افتادگی بوکال فت
افتادگی پوست پس از عمل بوکال فت، یکی از نگرانی های رایجی است که برخی افراد با آن مواجه می شوند. خوشبختانه، برای این مشکل راهکارهای درمانی مختلفی وجود دارد. راهکارهای درمان افتادگی پوست پس از عمل بوکال فت:
- لیفت صورت: این روش جراحی، برای رفع افتادگی پوست صورت و بازگرداندن جوانی و شادابی به پوست، استفاده می شود. در این روش، پوست شل شده برداشته شده و پوست باقیمانده کشیده می شود.
- لیفت با نخ: در این روش، با استفاده از نخ های مخصوص، پوست شل شده کشیده شده و به محل مناسب خود بازگردانده می شود.
- تزریق فیلر: تزریق فیلر به نواحی که دچار افتادگی شده اند، می تواند به پر کردن حجم از دست رفته و کاهش ظاهر افتادگی کمک کند.
- اولتراسونیک: این روش با استفاده از امواج اولتراسونیک، به عمق پوست نفوذ کرده و باعث تحریک تولید کلاژن و الاستین می شود.
- میکرونیدلینگ: این روش با ایجاد میکرو کانال های بسیار ریز در پوست، باعث تحریک تولید کلاژن و ترمیم پوست می شود.
